Kitap-lık dergisinde İroni

Sayı: 123 Ocak 2009

Daha önce Metafor (65, Ekim 2003), İmge (74, Temmuz-Ağustos
2004), Ütopya (76, Ekim 2004), Kara Mizah (79, Ocak 2005), Varoluşçu
Edebiyat (86, Eylül 2005), Kolaj (92, Mart 2006), Lirik Şiir (117,
Haziran 2008) gibi dosyalar yapmıştık... İroni de bu dosyaları oluştururken hazırlamayı tasarladığımız, konuştuğumuz bir konuydu.

Uzun süredir “moda”sı geçmeyen bu kavram çevresinde açımlanan
yazarlarımızın sayısı bir hayli. Ancak gölgeli, muammalı bir yanı var;
besbelli kafa karışıklığı da yaratıyor. O nedenle, bir parça “netlik
ayarı yapmak” niyeti beslediğimizi belirtelim hemen. Üstelik cogito
dergisiyle ortak kurduk ki, eski deyimle, “efradını câmi, ağyarını
mâni” olsun...

Dikkatinizi çekecektir, Rüzgâr Gülü’nü tek ama çok ilginç bir yazıyla
geçtik: Hüseyin Rahmi’nin 1921’de İkdam gazetesinde üç parça
yayımladığı “Sigarayı Nasıl Terk Ettim” bizi keyiflendirdi. Bu renkli
kalemin bugün de gündemden düşmeyen sigarayı ele alışı, anlatışı
keyfi çıkarılacak nitelikte.

Şiir, öykü gönderen arkadaşlar çoğunlukla ilgisizlikten yakınıyorlar.
Elbette dergiler yeni imzaların belirdiği, bir filizlenme, bir sürgün
yeridir. İletişimin hızlanması bu noktada rahatlık getirecek yerde tıkanmaya yol açıyor. Kimi zaman gelen maillerin açılması, okunması
bile bizi zorluyor. Yorumlara girmekten çekinmemizin, “olur-olmaz”
türünden kısa, tekdüze yanıtlarla yetinmemizin nedeni sağlıklı bir
yorumun geniş zamanlar, düzenli bir fikir alışverişi gerektirmesi.
Sanki hepimiz biraz daha yalnızız bunca haberleşme ağının ortasında.
Ama bildiğimiz bir yol var: Okumak.

Melih Cevdet’in son yıllarında bir gün Mehmet H. Doğan’a "okuyamadığı için yazamadığı”ndan yakındığını unutmayalım (Mehmet
H. Doğan’ın YKY’den çıkacak anı kitabı Şimdi Uzaklardasın bugün
aramızda olmayan birçok şair ve yazarı bize yaklaştırıyor).

İyi seneler, iyi okumalar.

Murat Yalçın

İçindekiler:

RÜZGÂR GÜLÜ

Hüseyin Rahmi Gürpınar, Turgut Yüksel

ŞİİR

Hüseyin Peker -Yön Damgası

Gültekin Emre - Eksik Yüz

Mehmet Mümtaz Tuzcu - Ağıtlar

Murathan Mungan - Kuyuda, Derin Kara, Asıl, Tane

Metin Cengiz - Yaprak Dökümü

Ali Asker Barut - Seni Düşününce

Cem Uzungüneş - Köpek

Yücel Kayıran - ronin

Mehmet Can Doğan - Söz Saçısı

Uğur Aktaş - biz olmasak ölür

Seyyidhan Kömürcü - kış kahrı

Olcay Öztunalı - escasa/eskaza

Ahmet Hamit Yıldız - Kıyı

ÖYKÜ

İlhan Durusel - “Tüyübozuk Hikâyeler”den

Yiğit Bener - alaz

Seyit Göktepe - inziva

Pınar Sönmez - Böcek

Nalan Karaduman - Kervan

DENEME

Alâattin Karaca - Yahya Kemal Hangi Şehrin Şairiydi?

Adil İzci - Böyle Bir Sokakta...

Osman Çakmakçı - “Alınyazım Defteri”nden

Ahmet Bozkurt - Şiir ve Sinema

DOSYA

İRONİ

William van O’Connor - İroni

Northrop Frye - Kış Mitosu: İroni ve Hiciv

Cort Egan - İroninin Kurbanı

Gregory Currie - Yapıt ve Metin

Fredric Jameson - Biçimci Yansıtma

Pierre Schoentjes - Yazınsal İroni İmgeleri

Enrique Vila-Matas - İroni Üstüne

Hulki Aktunç - İroni mi? Ben nereden bileyim?

küçük İskender - Trajiironik Metinler

Oğuz Demiralp - Saatlerin Karıştığı Vakit

Necip Tosun - İronik Portreler: Tahsin Yücel Öykücülüğü

Nazmi Ağıl - Karanlığın Yüreği ya da Yüreğin Karanlığı

BABİL KULESİ

Zeynep Bayramoğlu - Sanat Eseri Gibi Bir Hayat: Tanpınar’ın Günlükleri ve Ötesi

Nalan Barbarosoğlu - Kasırganın İçinden Kasırgaya Kuşbakışı

Ömer Ayhan - Bir Eşik Romanı: Saat Altıda Gel

Orhan Kahyaoğlu - 2000’li Yıllarda Bir Şiir Açılımı: Kadın Şairler

Ramis Dara - Meşe Fısıltıları Mitolojisi

Gürgenç Korkmazel - John Clare’in Şiiri ve Doğa